Kiedy można zatrudnić Wspólnika w spółce osobowej?
Kwestia zatrudniania Wspólnika w spółce określona jest w ogólnych regulacjach dotyczących stosunku pracy, ze szczególnym uwzględnieniem art.22 Kodeksu Pracy, który definiuje konstytutywne cechy takiego stosunku. Wydaje się, że szczególnie istotną cechą stosunku pracy w kontekście omawianej problematyki jest wykonywanie pracy na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy. O nawiązaniu stosunku pracy świadczy zatem nie nazwa umowy, ale cel, jaki przyświecał stronom przy jej zawieraniu i zachowanie jej kluczowych elementów.
Pod żadnym pozorem, Wspólnik nie może zawrzeć ze spółką umowy o pracę, na podstawie której będzie prowadził sprawy spółki lub ją reprezentował. Takie zatrudnienie nie może też stanowić wkładu Wspólnika do spółki.
Zasadność zawarcia umowy o pracę ze Wspólnikiem będzie istniała wówczas, gdy praca będzie świadczona w wyraźnym podporządkowaniu pracodawcy, a obowiązki wynikające z zawartej umowy o pracę będą wyraźnie wydzielone od tych, które wynikają z umowy spółki.
Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne Wspólnika zatrudnionego w spółce osobowej
Wspólnik spółki osobowej, zatrudniony w niej w oparciu o umowę o pracę podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu) oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu, podobnie jak inni pracownicy.
Składki ubezpieczeniowe są naliczane przez spółkę od przychodu uzyskanego przez Wspólnika z tytułu stosunku pracy (zgodnie z przepisami o PDOF oraz rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe).
Wspólnik spółki osobowej, z którym została zawarta umowa o pracę, poza składkami wynikającymi z ubezpieczenia pracowniczego, posiada również drugi tytuł do ubezpieczeń, tj. prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Jakim ubezpieczeniom podlega z tego tytułu?
- DOBROWOLNIE - gdy oskładkowany przychód z umowy o pracę zawartej ze spółką, w przeliczeniu na okres miesiąca, wynosi co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę.
Podatek dochodowy a zatrudnienie Wspólnika w spółce osobowej
Należności ze stosunku pracy Wspólnika, będąc wartością własnej pracy podatnika nie są kosztem podatkowym (art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF), a tym samym wynagrodzenie uzyskane w wyniku realizacji umowy o pracę nie jest dla Wspólnika kosztem uzyskania przychodu. Jest natomiast kosztem podatkowym w stosunku do pozostałych wspólników (proporcjonalnie do posiadanych udziałów).
Należy przy tym pamiętać, że wartość własnej pracy Wspólnika mierzona wynagrodzeniem w kwocie brutto łącznie ze składkami na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracownika-wspólnika nie stanowi kosztu. Natomiast składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracodawcę stanowią koszt dla celów podatkowych u wszystkich wspólników (proporcjonalnie do posiadanych udziałów).
Inne „koszty pracownicze”, takie jak diety z tytułu podróży służbowych czy wydatki na podniesienie kwalifikacji, podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów podatkowych w pełnej wysokości. Dla Wspólnika stanowią one przychód ze stosunku pracy, który poza pewnymi wyjątkami podlega opodatkowaniu.
Katarzyna Błaszczyk
Specjalista ds. Kadr i Płac
Kwestia zatrudniania Wspólnika w spółce określona jest w ogólnych regulacjach dotyczących stosunku pracy, ze szczególnym uwzględnieniem art.22 Kodeksu Pracy, który definiuje konstytutywne cechy takiego stosunku. Wydaje się, że szczególnie istotną cechą stosunku pracy w kontekście omawianej problematyki jest wykonywanie pracy na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy. O nawiązaniu stosunku pracy świadczy zatem nie nazwa umowy, ale cel, jaki przyświecał stronom przy jej zawieraniu i zachowanie jej kluczowych elementów.
Pod żadnym pozorem, Wspólnik nie może zawrzeć ze spółką umowy o pracę, na podstawie której będzie prowadził sprawy spółki lub ją reprezentował. Takie zatrudnienie nie może też stanowić wkładu Wspólnika do spółki.
Zasadność zawarcia umowy o pracę ze Wspólnikiem będzie istniała wówczas, gdy praca będzie świadczona w wyraźnym podporządkowaniu pracodawcy, a obowiązki wynikające z zawartej umowy o pracę będą wyraźnie wydzielone od tych, które wynikają z umowy spółki.
Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne Wspólnika zatrudnionego w spółce osobowej
Wspólnik spółki osobowej, zatrudniony w niej w oparciu o umowę o pracę podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu) oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu, podobnie jak inni pracownicy.
Składki ubezpieczeniowe są naliczane przez spółkę od przychodu uzyskanego przez Wspólnika z tytułu stosunku pracy (zgodnie z przepisami o PDOF oraz rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe).
Wspólnik spółki osobowej, z którym została zawarta umowa o pracę, poza składkami wynikającymi z ubezpieczenia pracowniczego, posiada również drugi tytuł do ubezpieczeń, tj. prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Jakim ubezpieczeniom podlega z tego tytułu?
- Ubezpieczenie zdrowotne - OBOWIĄZKOWO
- Ubezpieczenia społeczne:
- DOBROWOLNIE - gdy oskładkowany przychód z umowy o pracę zawartej ze spółką, w przeliczeniu na okres miesiąca, wynosi co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę.
Podatek dochodowy a zatrudnienie Wspólnika w spółce osobowej
Należności ze stosunku pracy Wspólnika, będąc wartością własnej pracy podatnika nie są kosztem podatkowym (art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF), a tym samym wynagrodzenie uzyskane w wyniku realizacji umowy o pracę nie jest dla Wspólnika kosztem uzyskania przychodu. Jest natomiast kosztem podatkowym w stosunku do pozostałych wspólników (proporcjonalnie do posiadanych udziałów).
Należy przy tym pamiętać, że wartość własnej pracy Wspólnika mierzona wynagrodzeniem w kwocie brutto łącznie ze składkami na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracownika-wspólnika nie stanowi kosztu. Natomiast składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracodawcę stanowią koszt dla celów podatkowych u wszystkich wspólników (proporcjonalnie do posiadanych udziałów).
Inne „koszty pracownicze”, takie jak diety z tytułu podróży służbowych czy wydatki na podniesienie kwalifikacji, podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów podatkowych w pełnej wysokości. Dla Wspólnika stanowią one przychód ze stosunku pracy, który poza pewnymi wyjątkami podlega opodatkowaniu.
Katarzyna Błaszczyk
Specjalista ds. Kadr i Płac
RSS Feed
